Współczynnik wrażliwości (ang. Sensitivity Coefficient) wiąże się z estymatą wielkości wejściowej, to znaczy jest pochodną cząstkową funkcji pomiaru względem wielkości wejściowej, obliczoną dla estymaty wielkości wejściowej. Współczynnik wrażliwości opisuje, w jakim stopniu zmiany estymaty wielkości wejściowej wpływają na estymaty wielkości wyjściowej. Można go obliczyć z funkcji pomiaru f za pomocą równania:
gdzie:
xi – estymata wielkości wejściowej
Xi – wielkość wejściowa
f – funkcja pomiaru
lub metodami numerycznymi, to znaczy poprzez obliczenie zmiany estymaty y wielkości wyjściowej spowodowanej zmianą estymaty xi wielkości wejściowej odpowiednio o +u(xi) i –u(xi), na przykład według równania:
ci =
(xi+u(xi)+)-(xi-u(xi)-)
2*u(xi)
Czasami, zamiast obliczać współczynniki wrażliwości, wyznacza się je eksperymentalnie poprzez pomiar zmiany Y, wywołanej przez pojedynczą zmianę określonej wielkości wejściowej, podczas gdy pozostałe wielkości wejściowe pozostają stałe.
W przypadku równania pomiaru masy obliczone wartości poszczególnych współczynników wrażliwości (pochodne cząstkowe) mają wartość 1, dlatego udział w złożonej niepewności standardowej dla poszczególnych wielkości jest równy niepewności standardowej poszczególnych wielkości.
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Türkiye
Česky
Português (Brasil)
中文
Albanian
Danish
Nederlandse
Estonian
Finnish
Hungarian
Icelandic
Kazakh
Latvian
Lithuanian
Macedonian
Norwegian
Portuguese
Romanian
Russian
Slovak
Slovenian
Swedish
Ukrainian
Serbian
Montenegrin
